Zaburzenia ze spectrum autyzmu - Neuronauka...

"(...)Badania neuroanatomiczne rezonansem magnetycznym ukazują nieco inną specyfikę budowy mózgu dziecka ze spectrum. Zaznacza się tendencja do powiększenia określonych struktur mózgu, w tym szczególnie pólkul mózgowych i móżdżku. Kora mózgowa jest pogrubiona, ma zagęszczoną sieć komórek z nieregularnym ich układem (Stanfield i in.,2008). Komórki nerwowe hipokampu i jądra migdałowatego są nieco mniejsze, zagęszczone, a połączenia dendrytowe słabiej rozgałęzione ( Schumann i in.,2004). W móżdżku natomiast zaobserwowano zmniejszoną ilość komórek Purkinjego, co może mieć wpływ na osłabione umiejętności pobudzenia ruchowego ( Longstaff, 20017). jednocześnie robak móżdżku jest mniej wykształcony. Badania pokazują także zmniejszenie objętości ciała modzelowatego i mniejszą gęśtość istoty białej w tych strukturach, co może mieć związek z nasileniem występowania zachowań stereotypowych u tej grupy pacjentów (Stanfield i in., 2008). Jednocześnie badania pokazują jeszcze inne aspekty odmiennego funkcjonowania systemu nerwowego u osób ze spectrum. Zarejestrowano obniżoną aktywność komórek lustrzanych w rejonie zakrętu czołowego dolnego, co może wiążać się z trudnośćiami odczytywania zamiarów, intencji innych ludzi oraz ograniczoną aktywność tych komórek w wyspie i przedniej części obręczy, co może zakłócać uczenie się umiejętności odczytywania stanów emocjonalnych. Natomiast słabsza aktywność neuronów lustrzanych w zakręcie kątowych może mieć wpływ na zakłócenia językowe ( Perkins i in., 2010). Badania mózgu za za pomocą fMRI sugerują zmniejszoną aktywność obszaru FFA w płatach skroniowych w środkowej częśći zakrętu wrzecionowatego, odpowiedzialnego za zdolność do rozpoznawania twarzy ( Schultz, 2005). Kolejne prace badawcze pokazują osłabioną pracę tych neuronów w korze przedczołowej, co może ograniczać uczenie się świadomoego poruszania swoim ciałem ( Oberman i in., 2005).  (...)"  Kwartalnik PSTIS